Het is vooral de passie voor verrassende smaken, mooie dingen en topkwaliteit die Jannes gebracht heeft waar hij nu staat. “Dat geldt zowel voor het dagelijkse leven als voor mijn vak”, zegt hij. “Pralines lijken voor veel mensen een redelijk eenvoudig product, maar je kan er zoveel smaken in steken en er is zoveel verschil in kwaliteit en afwerking.” Het is duidelijk dat de pralines van Deduytschaever topproducten zijn.

Topkwaliteit begint voor Jannes bij de grondstoffen. “Je kan praliné voor de vulling bijvoorbeeld in emmers kopen, maar ik ga op zoek naar kwaliteitsvolle noten en gebruik hazelnoten uit Piemonte. Ik rooster ze zelf, proef en stel de smaak verder op punt door te variëren met de duurtijd van het roosteren. Voor onze citroenzeste werk ik bijvoorbeeld alleen met biocitroenen. Dat kost tijd en geld, maar je merkt het verschil wel in de kwaliteit.”

Je bent nu de beste chocolatier van Vlaanderen. Is dat van bij het begin de ambitie geweest?

Jannes: “Vanaf dag één was het voor mij duidelijk dat ik de beste wou worden. Voor mij is dat logisch. Het is niet dat ik me door die erkenning beter voel dan mijn collega’s. Maar ik ben gewoon heel erg gefocust op mijn werk en op kwaliteit ervan. We zitten op een dure locatie en we werken met dure grondstoffen, dus ik moest het sowieso gaan waarmaken. Maar ik heb daar nooit schrik voor gehad of aan mezelf getwijfeld. Veel mensen twijfelen misschien te veel aan zichzelf. Ik heb altijd geweten dat het wel zou lukken. Omdat ik hard werk, maar ook omdat ik graag bezig ben met de vormgeving van de verpakking, met de smaken, met de marketing… Het hele plaatje, het hele businessplan moet kloppen voor mij.”

“Een eigen zaak is altijd het plan geweest, omdat je dan volledig je eigen ding kan doen. Ik voel nu dat ik een ondernemer ben, maar ik heb de stiel natuurlijk ook moeten leren. Ik heb die kans gekregen bij Chocolatier M van David Maenhout in Knokke. David levert vaak aan sterrenrestaurants en ik kreeg heel veel vrijheid om mijn ding te doen en te groeien. En de, toch wel veeleisende, klanten waren tevreden. Ik wil in de eerste plaats mensen blij maken. Maar ik heb ook altijd aan mezelf gedacht. Ik wil de beste zijn. Enkel voor mezelf! Niet per se om de anderen achter mij te laten.”

“Vanaf de eerste dag was het duidelijk dat ik de beste wou worden.”

In een land als België de beste chocolatier van Vlaanderen zijn, maakt je waarschijnlijk ook wereldtop. Je hebt hier meer concurrentie dan waar ook?

Jannes: “Zo kan je dat ook zien, maar anderzijds is er voor een chocolatier geen betere locatie denkbaar dan België. We zijn een echt chocoladeland. Chocolade, pralines zijn een evidentie voor Belgen. Ik heb ook het gevoel dat hier enorm wordt opgekeken naar chocolatiers, patissiers. Ik schrik soms van hoe geweldig mensen ons vak vinden, terwijl ik gewoon doe wat ik graag doe. Ik weet daarom vaak niet goed hoe ik moet reageren op complimenten. Het gebeurt zelfs nu soms nog dat mensen op straat proficiat naar me roepen. Ik vind dat echt zot dat mensen daar zo mee bezig zijn. Maar het is wel leuk.”

“Ik vind het ook wel boeiend om te zien hoe bepaalde collega’s ware BV’s geworden zijn en op televisie komen. Dat fenomeen boeit me, maar daar sta ik nog niet. Ik zou niet nee zeggen, maar je kan dat alleen maar doen als in je zaak alles tiptop verloopt qua organisatie.”

Is de volgende stap beste chocolatier van België worden?

Jannes: “Dat zou fijn zijn maar spijtig genoeg bestaat de titel Beste Chocolatier van België niet. Beste chocolatier in Vlaanderen door Gault MiIllau is de hoogste erkenning. Ik hoop wel dat de naam Jannes Deduytschaever ook buiten België bekend wordt. Dat ze mij bijvoorbeeld in Parijs ook kennen en dat mijn pralines daar tussen de grote namen liggen. Dat zal zijn tijd vragen, maar het is al zot dat ik op nog geen twee jaar al zoveel naam heb gemaakt. Dus we kunnen enkel hard blijven werken zoals we nu doen en blijven focussen op kwaliteit, en op de beste te willen zijn.”

Volstaat hard werken? Dat doen je collega’s waarschijnlijk ook.

Jannes: “Inderdaad. Precies daarom steek ik heel veel tijd in het zoeken naar nieuwe smaken, nieuwe looks, verpakkingen… Je moet blijven vernieuwen. Ik wil bij elke gelegenheid, iedere feestdag iets nieuw. Ik wil mensen blijven triggeren en verrassen.”

Is dat ook op lange termijn houdbaar? Kan je blijven vernieuwen?

Jannes: “Ik ben nu 29, ik hoop dat ik op mijn veertigste nog altijd even scherp sta. Mensen die me kennen zeggen dat ik me daar geen zorgen moet over maken. Ze weten dat ik blijf zoeken naar nieuwe dingen en blijf vernieuwen. Ik kan alleen maar hopen dat ik nooit op het punt kom dat ik stop met zoeken naar vernieuwing. Ik denk van niet, want ik hou ervan om trends in andere landen te spotten, en te kijken of ik daar zelf iets mee kan. Ik vind overal inspiratie. Soms zie ik een interieur en inspireren de kleuren me om iets nieuw te gaan maken.”

Je hebt duidelijk ambitie en goesting. Hoe zie je je zaak nog groeien in de toekomst?

Jannes: “Mensen vragen me soms of het geen tijd is voor een tweede zaak in Brussel of Antwerpen. Goh, ik heb nu een winkel en drie mensen in mijn atelier. Ik denk dat ik daarmee de ‘grootste’ chocolatier ben in Gent. We moeten zeker groeien, maar Karen (Jannes’ vriendin – nvdr) en ik hebben beslist dat we nu vooral organisatorisch alles op punt willen zetten. Onze klanten merken daar niets van, maar we willen er in de eerste plaats voor zorgen dat achter de schermen alles vlot loopt. Als alles gelabeld is en het stockbeheer geautomatiseerd is zodat we een webshop kunnen beginnen, kan dat misschien de volgende stap zijn.”

“En dan zien we wel wat erna komt. Karen mag de manager zijn en de praktische zaken regelen en ik zal creatief bezig blijven en de organisatie op de werkvloer regelen. We hebben op nog geen twee jaar tijd al heel veel geleerd, ook op het vlak van personeelszaken: iemand ontslaan is geen evidentie en iemand aanwerven die met het verhaal mee is, is ook heel moeilijk. Maar dat moet ook gebeuren. Momenteel doen we alles samen en bespreken en beslissen we alles samen. We kennen elkaars sterktes en we vullen elkaar goed aan, maar we zullen in de toekomst waarschijnlijk meer moeten focussen op onze kerntalenten.”