In 2022 zette Tom Van Dorpe Noah Management op. Je zou het een modellen-agency kunnen noemen, maar het is meer dan dat. Achteraf gezien lijkt het ook logisch en voorbestemd. We hebben een gesprek met deze begeesterde ‘image creator’ en doorliepen samen de stappen doorheen een boeiende en ogenschijnlijk ongeplande carrière.
Tom Van Dorpe werd geboren in 1984 in het landelijke Geraardsbergen. Hij studeerde Toegepaste Beeldende Vormgeving aan Luca School of Arts in Gent, een opleiding waarvan hij voelde dat ze zinvol was zonder echt goed te weten welke kant het nadien zou moeten opgaan. Ook de stad Gent kroop voor het leven in zijn hart. Maar als onrustige jonge kerel weet hij dat de kennis en creativiteit elders te zoeken zijn, en zo komt Tom voor een stage terecht in Parijs. Een jaartje later belandt hij in New York waar hij 13 jaar zal wonen en werken.
Tom, het lijkt me niet zo dat het voor jou van bij aanvang, naast fashion gerelateerd creatief bezig zijn, helemaal duidelijk was waar het allemaal naartoe moest. Wat verwachtte je dan destijds toen je besliste naar New York te trekken?
Op vrij jonge leeftijd deed ik ervaring op als modellenscout voor Dominique Models en dat lag me wel. Toen Laetitia Crahay me – na mijn studies – vroeg in Parijs stage te komen lopen en ik in contact kwam met modellen, fotografen, kledingstukken, merkconcepten, en zo meer, werd het voor mij duidelijk dat dat de wereld was waar ik actief in wilde zijn. Ik werkte voor heel wat magazines als Vogue magazine, Purple magazine, V magazine en op elke fotoshoot leerde ik weer wat anders. Toen ik besliste naar New York te gaan, wist ik in welke wereld ik wilde terechtkomen. Maar wat ik precies wilde doen, was me niet duidelijk. Het deed er ook niet toe. Ik was geboeid door alles wat van ver of kortbij te maken had met het creëren van modebeelden.
Vanaf dan kwam alles blijkbaar in een stroomversnelling en werkte je voor onvoorstelbaar mooie projecten, namen en merken. Hoe kwam dat?
Het is een beetje een analyse achteraf maar ik denk dat door het feit dat ik iedereen die ik ontmoette boeiend vond en er mee in gesprek ging, en het feit dat geen klus me te min was, en dus gemakkelijker betrokken werd bij grote producties, ik vlug van het ene project in het andere terechtkwam. Uiteraard moet je over enig talent beschikken maar ik ben, als het op leren aankomt altijd een spons geweest. Ik pik heel vlug dingen op en ik ben een conceptuele en vormgeeflijke denker die intuïtief de tijdsgeest kan oppikken. Mijn passie werd opgemerkt door de juiste mensen denk ik. Een tikkeltje geluk zal ook wel meespelen al geloof ik niet dat iemand louter op basis van geluk zijn of haar droom zal waarmaken.
“Dat ik als stylist kon werken voor Rihanna is toch wel het hoogtepunt in mijn New York-periode.”
En plots nam Rihanna, popster en gekend over de hele wereld, je als stylist onder de vleugels. Hoe komt zoiets tot stand?
Rond 2005 waren er meerdere Belgische modedesigners en modellen hip in de Verenigde Staten. De Belgische stijl werd dus wel opgemerkt. Ik had intussen voor merken als Hugo Boss, Christian Wijnants, Max Mara en anderen gewerkt, hetzij als stylist, modellenscout of conceptual consultant, en liep dus ook wel al wat in de kijker. En dus ook bij Rihanna, en meer bepaald met de styling die ik deed voor Sporty Marie Antoinette voor New York magazine. Toen ze haar Puma-collecties opzette vroeg ze me dus als stylist en later ook voor de Fenty x Savage-lingerieshow. Dat waren inderdaad uitermate boeiende en leerzame jaren en achteraf gezien het hoogtepunt uit mijn New York-periode.
Bracht dat je dan vervolgens bij The Kooples waar je in Parijs creatief directeur werd?
Toch niet. Niet meteen. Ik wilde gewoonweg terug naar Europa. Ik wilde ook terug meer in Gent zijn en de gelegenheid deed zich voor om met een vriendin appartementen te wisselen. Zij trok tijdelijk in mijn appartement in New York, en ik in dat van haar in Parijs. Ik had geen concrete plannen maar wilde kijken wat ik er met mijn intussen opgedane ervaringen kon voor elkaar krijgen om voortaan in Europa te kunnen werken en wonen. En na een zestal maanden kwam inderdaad de vraag van The Kooples.
Vertel daar eens wat meer over. Want het styleren van fotoshoots en shows is toch nog wat anders dan de creatieve leiding nemen over een merk, denk ik?
Dat is zo. En zonder mijn traject als ‘image creator’ en mijn veelzijdige ervaringen en professionele relaties had ik het ook nooit kunnen, of zelfs durven doen. The Kooples was op dat moment al een sterk merk met internationaal 200 verkooppunten, en met een duidelijke creatieve strategie. Met de verkoop van het bedrijf van de Elicha-broers aan de Zwitserse holding Maus Frères, werd geopteerd om het merk een meer internationale uitstraling te geven en sterker aanwezig te zijn op de Amerikaanse markt.
Je Europese roots en ervaring in de Verenigde staten bleken dan plots de noodzakelijke vereisten te zijn voor deze functie lijkt me.
Eigenlijk wel. En daarenboven was de creatieve uitdaging voor mij heel aantrekkelijk en ik zou dan voortaan vaker naar mijn geliefde Gent kunnen gaan. Alles viel op zijn plaats.
Maar toch ben je er niet gebleven en richtte je vervolgens Noah Management op, waar we het straks nog even over hebben. Hoe komt dat?
Ik ben 2 jaar bij The Kooples gebleven en heb in die tijd wel mijn stempel kunnen zetten vind ik. Ik kreeg trouwens alle ruimte om nieuwe collecties te creëren en de beeldtaal van The Kooples bij te sturen. De lock-down periode, omwille van de corona-pandemie, was enerzijds ideaal om erg gefocust op de creaties te werken maar het communicatieve werk werd onmogelijk. Geen foto shoots, geen shows, zelfs de winkels waren gesloten. En zoals bij vele mensen werd dit ook voor mij een periode van overschouwing. Toen ontstonden de eerste ideeën voor Noah Management.
Eigenlijk lijkt het of elke stap in je loopbaan deel uitmaakt van een zorgvuldig uitgekiend plan. Ik ben nieuwsgierig hoe Noah Management daar dan in past?
Ja. Dat lijkt wel zo maar dat is het helemaal niet. Natuurlijk is elke stap wel steeds een nieuwe uitdaging geweest die mijn steeds evoluerende inzichten en ervaring vereiste. Je stuurt dat waarschijnlijk wel enigszins die kant op maar een plan is het nooit geweest. Toen ik voor mezelf de analyse maakte kwam ik er wel op uit dat er enkele elementen zijn die me doen tikken en die ik belangrijk vind. Ik leg gemakkelijk en graag contact met mensen. Ik vind het fascinerend hoe mensen vormgeven aan een emotionele binding met een merk. Het juiste model is cruciaal en ik heb een oog voor het potentieel van een model.
Ik begrijp vlug een concept en heb ideeën over hoe je met modellen en styling precies die unieke beeldtaal kan creëren. En dus heb ik Noah Management opgezet waar we modellen scouten en die begeleiden om bij de juiste merken en shoots terecht te komen. Maar het werkt ook omgekeerd. We kunnen helpen om de juiste beeldtaal te creëren voor merken en hen bijstaan bij het selecteren van de juiste modellen en de artistieke uitvoering. We werken vanuit Parijs en Brussel. Ik heb echt het gevoel dat ik nu doe wat ik moet doen. En eindelijk weet ik precies hoe.
